O tren:

O tren que me leva pola beira do Miño,

me leva e me leva polo meu camiño.

O tren vai andando pasiño a pasiño

e vaime levando cara o meu destino.

Alguén pode ser que me espere na estación

na terra da felicidá.

Todo o que sexa amor e paz o atoparei,

eu o terei coa miña moza no meu lar.

O tren que me leva, camiña e camiña

vai botando fume, corre pola vía.

O frío vai feito un mar de ledicias

no tren pouco a pouco, volto á miña Galicia.

Así moita xente se irá lonxe deiquí,

foron mil noites cheas de soidá.

Falando ca xente polas mañás

escoitarei e saberei o que pasou polo meu lar..

O tren que me leva pola beira do Miño,

me leva e me leva polo meu camiño.

O tren vai andando pasiño a pasiño

e vaime levando cara o meu destiño,

Alguén pode ser que me espere na estación

na terra da felicidá.

Todo o que sexa amor e paz o atoparei,

eu o terei coa miña moza no meu lar.