O fillo do mar:

Morreume a vella da casa

Deixome un gran caudal

Vendín montes, vendín leiras

Acabouse o comer mal

Puxen tetas merquei trapos,

Lijei cun da capital

Conduzco un descapotable

E paguei todo na man

Pasaron un par de anos

De vivir a todo tren

Un día chega un fulano

Co abogado e cun papel

Era un fillo da María

Que quería o seu pastel

Agora non teño cartos

Non sei que lle vou facer

Cago no demo da vella

Ahora como vou pagar

Quen sabía que de solteira

Tivera un fillo da mar

Quitoume a casa

Quitoume o coche

Quitoume as tetas e algo máis 

Agora non teño nada

So me queda traballar