Cantiga do neno da tenda:

 

Bos Aires ten unha gaita

sobor do Río da Prata

que a toca o vento do norte

coa súa gris boca mollada.

 

Triste Ramón de Sismundi!

Aló, na rúa Esmeralda.

 

Basoira que te basoira,

polvo de estantes e caixas. (Bis)

 

Ao longo das rúas infindas

os galegos paseaban

soñando un val imposible

na verde riba da Pampa.

 

Triste Ramón de Sismundi!

Sinteu a muiñeira da auga.

 

Mentres sete bois de lúa

pacían na súa lembranza.(Bis)

 

Triste Ramón de Sismundi!

Aló, na rúa Esmeralda.

Triste Ramón de Sismundi!

Sinteu a muiñeira da auga.

 

Mentres sete bois de lúa

pacían na súa lembranza .(Bis)

 

¡Triste Ramón de Sismundi!

veira do Río da Prata

viu na tarde amortecida

vermello muro de lama.

 

Basoira que te basoira

polvo de estantes e caixas. (Bis)

 

Foise pra beira do río

veira do Río da Prata

sauces e cabalos múos

creban o vidro das ágoas.

 

Non atopou o xemido

malencónico da gaita.

 

Non viu o inmenso gaiteiro

coa frolida de alas.

 

Triste Ramón de Sismundi!

Aló, na rúa Esmeralda

Triste Ramón de Sismundi!

Sinteu a muiñeira da auga.

 

Mentres sete bois de lúa

pacían na súa lembranza. (Bis)