A tardiña na viuva:

Agora que estamos chegando

votaremos lle unha canta, (Bis)

para que digan as mozas,

son de Boiro os que cantan, (Bis)

O viño branco e meu primo,

e o tinto meu parente,

non hai sitio no meu corpo,

onde meu primo non entre.

Era o viño miña nai, era o viño,

era a cousa que eu mais desexaba,

sopor morte miña nai, sopor morte,

sopor morte meu primo deixaba.

O meu curmán augardente,

pelexábase co a leite,

meu albariño dourado,

meu compañeiro de sempre.

Era o viño miña nai, era o viño,

era a cousa que eu mais desexaba,

sopor morte miña nai, sopor morte,

sopor morte meu primo deixaba.

Condado o guerrilleiro,

contra a tristura tirana,

o meu amor do ribeiro,

que irmán dás penas do i alma.

Era o viño miña nai, era o viño,

era a cousa que eu mais desexaba,

sopor morte miña nai, sopor morte,

sopor morte meu primo deixaba.