Cantan os galos pro día: 

 

 

Deses teus olliños negros 

como doas relumbrantes, 

ata as nosas mans unidas 

as bágoas ardentes caen. 

 

Como me hei de ir si te quero?

Como  me hei de ir e deixarte?,

Si ca lingua me desbotas

E co teu corazon me atraes?

 

 

Nun corruncho do teu leito 

cariñosa me abrigaches; 

co teu manso caloriño 

os frios pés ti me quentaches; 

 

E de aquí xuntos miramos 

por antre o verde ramaxe 

Cal ía correndo á lúa

oor enriba dos pinares.

 

Como queres que te deixe.

Como queres que te deixe.

Como que de ti me aparte,

 

non me apartarei xamáis.

 

Meiguiño, meiguiño meigo,

Meigo que me namoraches,

Vaite de onda min meiguiño

antes que o sol xa se levante.

 

Ainda durme, queridiña,

Antras ondiñas do mare,

Dorme por que me acariñes

E por que amante ti me chames.

 

Que sol onda tí, meniña,

pódo contento folgare.

Mais en tanto ti dormias

Contenteime con mirarte.

 

Que asi sorrindo entre soños

Coidaba que ti eras un anxel,

E non con tanta pureza

o pé dun anxel velase.

 

Como queres que te deixe.

Como queres que te deixe.

Como que de ti me aparte,

 

non me apartarei xamáis.