Amor D.F.:

 

Rapaza que estás tan triste, 

tan soiña no teu lar.

Si choras porque te quedas

eu chorei por emigrar.

Eu quero contarlle ó vento

o meu lamento, o meu penar.

E o meu amor viaxeiro 

o vento cho vai levar.

 

Quero que veñas

e que me teñas

e  que me fales

no meu falar.  

Quero que veñas

e que me teñas

e  que me cantes

no meu cantar.  (bis)

 

Lembranza dos nosos templos

dos meus ríos, do meu lar,

os días de romeiría, 

das fogueiras de San Xoán.

Do teu camiñar pra ponte

do meu monte, do  fogar

de noites de lúa clara

dos teus ollos, da túas máns.

 

Quero que veñas

e que me teñas

e  que me fales

no meu falar.  

Quero que veñas

e que me teñas

e  que me cantes

no meu cantar.  (bis)

 

Cántolle a miña terra

que non a podo esquecer,

galego na miña ialma,

non a deixo de querer.

Que alá deixei os amigos, 

deixei terra, deixei lar.

Deixei unha rapaciña

quen ma vai facer voltar.

 

Quero que veñas

e que me teñas

e  que me fales

no meu falar.  

Quero que veñas

e que me teñas

e  que me cantes

no meu cantar.  (bis)