Díxenlle á rula:

Díxenlle á rula: Pase miña señora!

E foise polo medio e medio do outono

por entre as bidueiras, sobre o río.

O meu anxo da garda, coas azas sob o brazo dereito,

na man esquerda a calabaciña de auga,

ollando a rula irse, comentóu:

-Calquera día sen decatarte do que fas

dices: Pase miña señora!

e é a alma túa a quen despides como un ave

nunha mañán de primavera

ou nun serán de outono.